Za dobro, które zsyła nam,
Bo wszystko dziełem Jego ręki:
I to czym jestem i co mam,
Więc, moja pieśni, wznieś się doń,
Ty do niej, Panie, ucho skłoń.
2. Ty, Boże, wszystko utrzymujesz
I czego trzeba, Sam to wiesz,
Ty nas w potrzebach opatrzujesz,
Błogosławieństwo światu ślesz,
W miłości ku nam stale trwasz
I nad grzesznikiem litość masz.
3. Dobrocią Twoją świat się poi,
A mądrość Twa widoczna nam;
Więc ześlij światło duszy mojej,
Bym wiedział, jak Cię wielbić mam.
Ten szczerze składa dzięki Ci,
Kto cię miłuje, kto Cię czci.
4. Nasienie w ziemię jest rzucone,
W Twe ręce rolnik składa los;
Ty bierzesz je pod Swą obronę,
Nasienie wyda bujny kłos.
Śle modły rolnik przed Twój tron,
Od Ciebie zawisł pracy plon.
5. Otwierasz czarnej ziemi łono
I skrapiasz pola wodą z nieb,
Ożywiasz rolę dżdżu spragnioną,
A ciężkie kłosy dadzą chleb.
Z zwilżonych nocną rosą niw
Wyrośnie plon obfitych żniw.
6. Więc chciejcie oddać Bogu chwałę,
Pokładać ufność swoją w Nim,
Bo dzieła Jego są wspaniałe,
Co ludzkie - nie dorówna im.
Zanućcie pieśń na Jego cześć
I spieszcie hołd Mu wdzięczny nieść.
słowa: Ks. E. Liebich
muzyka: Maciej Figas ISCR
