Gdzie Bóg przebywa z Słowem Swym.
A hymny ku czci Jego głośne
Radośnie wzwyż unoszą się.
Tam serca wiernych szczęściem lśnią
I dzięki szczere Bogu ślą.
2. Lecz tam, gdzie, jak za Heliego,
Rzadkością Słowo Boże jest,
Gdzie owce bez pasterza swego,
Świątyni brak, by duszę wznieść
- Tam dni świąteczne smutkiem tchną,
A oko wiernych spływa łzą.
3. Wszak Jakub ujrzał na pustyni
Otwarte niebo - wielki cud,
Podobnie niegdyś, jak w świątyni,
Ścigany dla swej wiary lud,
Wśród gór i lasów modląc się,
Otwierał Bogu serce swe.
4. A przeto także mu czujemy,
Że jest wśród nas obecny Bóg,
Że łaski Jego doznajemy,
U Chrystusowych siedząc nóg.
Gdzie w imię Jego dwa lub trzej,
Tam On udziela łaski Swej.
5. Gdy Boga w duchu, w prawdzie czcimy,
Nabożny wznosząc w niebo śpiew,
Ofiarę serce Mu przynosimy
- To Słowa Jego wzrasta siew,
A słowo to ma wielką moc:
Rozprasza wszelkich błędów noc.
6. Błogosławe z łaski Swej nam, Panie,
Niech Słowo w dobry pada grunt,
Daj jasne prawdy Swej poznanie,
Zwyciężyć pomóż fałsz i błąd.
Uświęcaj duszę, wolę, myśl,
Zbawienia światło w sercu wskrześ!
7. Na Tobie, Jezu, wiara stoi,
Kościoła gruntem jesteś Ty,
Twa miłość duszę naszą koi,
Ocierasz wszelkei żalu łzy.
Utwierdzaj w prawdzie, siłę daj,
A w chwili skonu otwórz raj.
8. O Panie, zbuduj w nas świątynię,
Swym światłem duszy naszej świeć.
Wiedzni Ducha Twego tchnieniem
Będziemy w prawdzie Twojej żyć.
Agdy nasz minie życia czas,
W świątyni wiecznej zgromadź nas.
słowa: Jan Blasius
muzyka: Maciej Figas ISCR
