1. Prośby swe do Ciebie ślem,
Ojcze nasz na niebie,
Nie odrzucaj dzieci Swych
W ciężkiej ich potrzebie,
Ale miłosiernie Swe
Nakłoń ku nam uszy,
Niechaj Cię płynąca z serc
Prośba nasza wzruszy.
2. Imię Twe, przed którym drżą
Duchy złe ciemności,
Niech narody wszystkim ziem
Mają w uczciwości.
Daj też, byśmy w wierze Twej
Tak statecznie trwali,
By niewierni z nas i źli
Dobry przykład brali.
3. Nie dopuszczaj błądzić nam
Według myśli własnych,
Ale Słowa Swego rzuć
W serca promień jasny!
Jak wskazujesz gwiazdom bieg,
Moc Twa słońca trzyma,
Tak niech się też wola ma
Woli Twoje ima.
4. Panie, wszak najlepiej wiesz,
Czego nam potrzeba,
Raczże nam użyczyć dziś
Powszedniego chleba!
Boć niebieski nie żnie ptak,
Nie orze, nie sieje,
Mimo tego z łaski Twej
Z głodu nie zemdleje.
5. Wszelki nasz przed Tobą grzech
Kornie wyznajemy,
W miłosierdziu wielkim Twym
Ufność swą kładziemy,
Że łaskawie z nami wciąż
Postępować raczysz
I tak, jak my bliźnim swym,
Wszystko nam przebaczysz.
6. W pokuszenie nie wiedź nas,
Tworu tak słabego,
Chroń od wszelkich przygód złych
Z miłosierdzia Swego.
Twe Królestwo wiecznie trwa,
Moc Twa oraz chwała
Będzie już po wszystek czas
Nieodmienie trwała.
sł.: Staropolska
m.: Maciej Figas ISCR
