Zbawicielu rzeszy mnogiej!
Ciało Twoje obnażone
Jest na krzyżu poranione.
Daj, byśmy Cię miłowali,
W Twej miłości też skonali!
2. Bądź pozdrowion, Boski chlebie!
Nie możemy żyć bez Ciebie,
Przeobfitej łaski zdroju,
Niesiesz ulgę w śmierci znoju.
Daj, byśmy Cię miłowali,
W Twej miłości też skonali!
3. Patrz, do Ciebie się garniemy
I o litość Twą żebrzemy;
Bo gdyś Ty nadzieją naszą,
Już nas groby nie przestraszą;
Daj, byśmy Cię miłowali,
W Twej miłości też skonali!
4. O, jak błogo mieć zaiste
Cząstkę z Tobą, Jezu Chryste!
Tyś jest wiosny miłą wonią,
Żywych wod głęboką tonią;
Daj, byśmy Cię miłowali,
W Twej miłości też skonali!
5. Do świętego Twego krzyża
Rzesza się spragniona zbliża;
Same rany, grzech nas plami:
Ach, ulituj się nad nami!
Daj, byśmy Cię miłowali,
W Twej miłości też skonali!
6. Bądź pozdrowion, nasz Pasterzu!
Owce Twe do Ciebie bieżą;
Za nie duszę Swoją łożysz,
Za nie smęcisz się i trwożysz;
Daj, byśmy Cię miłowali,
W Twej miłości też skonali!
7. Przy mnie stań w ostatniej chwili,
Męka Twa niech mnie posili!
A gdy dusza wyjdzie z ciała,
Daj, by w Tobie pozostała;
Gdy w miłości Twej skonamy,
Twarzą w twarz Cię oglądamy!
sł.: wg łac. Salve mudi Salutare
m.: Maciej Figas ISCR
