Niepokalana

1. Słowo to wzrusza głębię mej duszy, 
Umysł podnosi, pięknem napawa 
Ciągnie do siebie, serce przykuwa. 
Chcę ja być Twoim, [tak] jak Ty Pana.

Ref. W pełni jest Boża Niepokalana. 
Również jest moja Niepokalana. 
Matką Kościoła - Niepokalana. 
Królową świata - Niepokalana.

2. Kim jesteś, Matko Boga samego 
Monstrancjo żywa Ducha Świętego, 
Oblubienico Ojca Wiecznego,
Matko, Ucieczko i mnie grzesznego?

3. Słońce Twą szatą ledwo być może. 
Tęcza symbolem Twego działania 
Zorza i księżyc Twoje podnóże. 
Kimże więc jesteś, Niepokalana?

4. Piękne są kwiaty, łąki i gaje,
Góry, strumienie, śpiewy, melodie, 
Ale to wszystko za mało dla mnie,
To małe serce coś więcej pragnie.

5. Piękność nadziemska jak oko Boże. 
Dobroć bezmierna, serc ukojenie. 
Czystość jak kryształ słońcem nalany. 
Niepokalana moje kochanie.

słowa: Sł. B. Br. Innocenty Wójcik  (w: Brat Innocenty w poezji, pod red. O. Ryszarda Żubera, Niepokalanów 2023)

muzyka: Maciej Figas ISCR