Pieśń wznoszą usta

1. Pieśń wznoszą usta, serce me,
Do Ciebie, Boże mój,
By światu głosić dzieła Twe,
Majestat święty Twój.

2. Wiem, żeś Ty źródłem wszelkich łask
I wiecznym zdrojem Sam,
Skąd dobro i na każdy czas
Zbawienie spływa nam.

3. Lecz czym my tu, co mamy też 
Na ziemi w życiu swym,
To, Ojcze, tylko Ty nam ślesz,
To wszystko darem Twym

4. Tyś piękny namiot, niebo Swe,
Dał nad głowami nam.
Na pola nasze rosę ślesz,
O deszcz się troszczysz Sam!

5. Ach, Panie nasz i Boże nasz,
Ty wszystko dajesz mi;
Rozstawiasz u drzwi moich straż;
Bezpiecznie mogę żyć!

6. Ty żywisz wszystkich nas co rok,
W wierności nam wciąż trwasz;
Nieszczęsny gdy zrobimy krok,
Swą pomoc możną dasz.

7. Cierpliwość okazujesz Swą
W umiarze ostrych kar,
A w końcu zmaże winę mą
Twej łaski zbawczy dar.

8. Gdy serce wzdycha, śpieszysz wnet
Z pociechą w chwili złej,
By radość dać mu mimo bied
Ku czci i chwale Twej.

9. Ty liczysz każdą wiernych łzę,
Najmniejszą nawet z łez;
Ty im pociechę Swoją ślesz,
A troskom kładziesz kres. 

10. Wypełniasz braki życia nam,
Tym, co na wieki trwa;
Wprowadzisz nas do wiecznych bram,
Gdy minie ziemia ta!

11. Radośniej więc, me serce, bij
I wznieś się w śpiewie swym!
Wszechrzeczy Stwórcą Boga zwij,
On wiecznym dobrem twym!

12. On - to dziedzictwo, skarb twój, dział
I blask radości twej;
Ochronę, pomoc Swą ci dał,
By zbawić z łaski Swej.

słowa: Ks. Paweł Garhardt
muzyka: Maciej Figas ISCR