Biały płaszcz i szkaplerz czerwony,
habit w kolorze ciemno-szarym,
a u pasa sznur z koronką cnót
słodkiej Marii Niepokalanej.
To był Twój strój święta Joanno,
ostatnich lat pięknego życia,
przeżytego dobrze istnienia,
choć nie bez łez, drwin, odrzucenia.
Bo nie miałaś wielkiej urody,
a w rodzinie znać Cię nie chciano;
poślubiwszy w młodziutkim wieku,
mąż odrzucił miłość i wiano.
Niby życie Twoje przegrane,
ale czy z Bogiem się przegrywa?
Gdyż krzyż chętnie wzięty z miłości,
daje owoc aż do wieczności.
słowa i muzyka: Emef
więcej o św. Joannie Francuskiej: http://www.anuncjatki.pl/
